پوریا حیدری و پدرش داوود حیدری
پوریا حیدری و مادرش
پوریا حیدری متولد ۲۹ مهر ۱۳۶۰ در تهران، آهنگساز – تنظیم کننده و خواننده ایرانی است.
پوریا پسر داوود حیدری از مجری و هنرمندهای عرصه های رادیویی است وی از سال ۶۸ وقتی تنها ۸ ساله بود موسیقى رو با ساز پیانو شروع کرده است و سال ۷۹ اولین کارش آلبوم پونه انتشار یافته است.
آثار پوریا حیدری
آهنگسازی و تنظیم کننده آلبوم های : داوود حیدرى، مسعودامامى، مجتبى کبیرى، قاسم افشار، امیر کریمى، بابک جهانبخش، فرزاد فرزین، نیما مسیحا، حمیدحامى، مهدى یغمایى، حمید عسکرى، رضا صادقى، محمداصفهانى، عماد طالب زاده و…
تعدادى از موسیقى متن فیلم ها : دوخواهر، کیش و مات، لوتکا، تو و من، مثبت هجده، در امتداد شهر، آخرین فرصت، آتیش بازى، دو دوست، گنگ خواب دیده و…
همسر – خواهر
برخی از سایت ها این عکس را به عنوان همسر پوریا حیدری معرفی میکنند که شایعه است و صحت ندارد، در این عکس پوریا حیدری به همراه خواهرش پریا است.
مصاحبه با پوریا حیدری
انتقاد از شب کوک
برخورد انتقادآمیز روندی طبیعی است و جزو لاینفک برخورد با یک پدیده جدید است، یعنی هر زمان هر کسی یا گروهی میخواهند یک کار را انجام دهند، اصولا یک عده خیلی زیادی هستند که به هر دلیلی که ممکن است شخصی یا غیره باشد، شروع میکنند یکسری حرفها را میزنند، خب این طبیعی است، ما همیشه به این حرفها عادت داریم و خب راستش اهمیتی هم به آن نمیدهم، چون این آدمها افرادی هستند که حرف را همینطور پرت میکنند و به هر کی خورد، مهم نیست. برای همین نه من و نه دوستانم توجهی به این حرفهای منفی نمیکنند. ما گروهی بودیم که برای اولینبار این کار را در ایران شروع کردیم و خب چنین حرکتی در کشور سابقه نداشته است. در وهله اول هم خدا یار ما بود و مسئولان و مدیران هم به ما محبت داشتند و دارند که توانستیم این کار را انجام دهیم و این لطف شامل حالمان شد. شما در صحبتتان گفتید ما را به تقلید متهم کردهاند، لطفا بگویید کدام برنامه بوده است…
کپی بودن شب کوک
متاسفانه یکسری از دوستان یا بسیار بیسوادند یا هیچ برنامهای نمیبینند. این نوشتهها آنقدر کوتهفکرانه بود که فکر میکنم اگر به یک بچه هم میدادن به آن میخندید. برنامهای که به آن اشاره میکردند، کاملا ماهیتی متفاوت داشت، آنها ١٥ تا ٢٠ نفر که خودشان صلاح میدانستند، میآوردند و با آنان تمرین و کار میکردند. تعلیمدهندگانشان هم شامل آقای خلعتبری بود که رهبر ارکستر و کارش موسیقی کلاسیک است. بابک سعیدی آهنگساز و تنظیمگر پاپ بود که آنجا هم همین کار را انجام میداد. یک خواننده هم بود که با آنها کار میکرد. اینها را توضیح میدهم چون ظاهرا خیلی از مردم هم در ایران متوجه آن برنامه نشدند. شرکتکنندگان آن برنامه با توجه به تعلیماتی که از آن گروه میگرفتند، بین خودشان به رقابت میپرداختند و همان معلمها از بین افراد، چند نفر را انتخاب میکردند. آن شیوه اسمش آکادمی است، بدین معنا که به فردی آموزش بدهی و بعد جلوی مردم از او امتحان بگیری. درحالیکه ما آکادمی برگزار نکردیم، بلکه مسابقه داشتیم، پس این مسأله از بنیان دچار اشکال است…
تا اندازهای موافقم
بله. اما اگر بخواهیم اینطور صحبت کنیم، نمونههای برنامههای تلویزیونهای ترکیه هم وجود دارد یا برنامههایی با پسوند تلنت! پس این برنامهای است که در اکثر کشورهای جهان وجود دارد و معطوف به کشور خاصی نیست، شروع آن از آمریکا بوده که در چهل یا پنجاهسال پیش برای اولینبار برگزار شده، اگر بخواهیم اینطوری حساب کنیم، پس همه جهان درحال کپیکاری هستند…
من بهعنوان یک روزنامهنگار معتقدم این یک سبک برنامهسازی است…
منظورم شخص شما نبود و کلی عرض کردم، از منظر دیگر ما چارهای هم نداریم، این نوع برنامه به شکلی است که امتحانش را پس داده است، خیلی از برنامههای دیگر هم که ساخته میشود، به وضوح کاور شدهاند اما خب چون آن دوستانی که منتقد برنامهای مثل شب کوکاند، فقط برنامههای ماهوارهای شبکههای فارسیزبان را نگاه میکنند، نمیتوانند نسخه اصل آن را پیدا کنند، چون دوستان مطالعه و رصد لازم را بر دنیای رسانه ندارند. نمیدانم چطور بگویم که به کسی برنخورد اما مشکل اصلی مطبوعات ما همین است که خیلی از عواملش مخاطب همین برنامههای ماهوارههای فارسیزباناند و شناختشان از ماهوارهها در همین حد است و شب هم که به خانه میروند، سریالهای شبکه جم را میبینند.
کشف استعداد
ما شرایطمان در این مورد سختتر و متفاوتتر از کشورهای دیگر است اما اینکه در همان برنامههای مشابه فرنگی خیلی از کسانی که مطرح میشوند همان جا میدرخشند و میروند و خیلیها هم هستند که میمانند و الان جزو خوانندههای مطرح جهان هستند مثل آدام لندر ، اگر اشتباه نکنم ایشان در آن دورهای که شرکت کرده بودند حتی به فینال هم نرسیدند. این آدمها کسانی بودند که در این سالها ماندهاند و راه را برای خود باز کردهاند، مطرح شدن جدا از استعداد یا توجه مسئولان به استعدادها به باهوش بودن هم نیاز دارد. من در همان برنامه هم میگفتم که شما جدا از صدای خوب یا گوش موسیقی نیاز دارید به اینکه در انتخاب خود برای چیزی که میخوانی هوشمندی به خرج بدهی، یعنی اینکه بفهمی که مخاطبان امروزت در جامعه نیاز دارند چه چیزی بشنوند و مورد قبولشان است. این مربوط به باهوش بودن هنرمند است.
یاد بگیریم توهین نکنیم
پوریا حیدری : فقط یک چیز را یاد بگیریم که زود قضاوت نکنیم اجازه بدهیم راجع به هر چیزی که فکر می کنیم یک مقدار زمان بگذرد، متاسفانه جامعه ی ما جامعه ای شده که راجع به هر چیز خیلی زود قضاوت می شود و متاسفانه به خیلی از دوستان من و خود من خیلی از توهین ها شد و خیلی از توهین ها می شود جامعه ای شده ایم که خیلی راحت به هم توهین می کنیم، بدون فکر و بدون اینکه حتی به این موضوع فکر کنیم که ما به چه کسی و برای چه توهین می کنیم واساسا ما چرا باید به کسی توهین کنیم؟
ما اگر از کسی بدمان می آید اصلا نمی بینیمش و می گوییم تو بد هستی و او را کنار می گذاریم، طرد شدن بزرگترین تنبیه است برای یک آدم ولی توهین نه، توهین شخصیت خود ادم را زیر سوال می برد من اگر به کسی توهین بکنم در وهله ی اول شخصیت خودم را کوچک کرده ام. آن ادم اگر سکوت کند بزرگترین جواب را به من داده است توروخدا خواهش می کنم که به هم احترام بگذاریم، به ادم های دوروبرمان اجازه بدهیم و زمان بدهیم و ببینیم چکار می خواهند بکنند و زود قضاوت نکنیم. ممنونم از لطفتان، پوریا عاشق شماست
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0